وای که دلم

وای که دلم طاقت دوری نداره تاب صبوری نداره
عزیز جونم خاطره هات تو رو به یادم میارن منو راحت نمیذاره نامهربونم
تصویر تو تو ذهن آشفته ی من داره دیوونه ام میکنه
عزیز جونم وای که دلم طاقت دوری نداره تاب صبوری نداره نا مهربونم
هنوزم وقتش نرسیده از حرفات دلگیر بشم بشکنم که به هر حال
بدون تو میگیره دلم آرزوی من بودن تو توی خونه است
گرچه کار تو همیشه بهونه است بدون تو میگیره دلم
عزیز جونم وای که دلم طاقت دوری نداره تاب صبوری نداره نا مهربونم