ساز و آواز (صاحب هنر)

تو که صاحب هنری، عاشق بی پروایی
تو که صاحب هنری عاشق بی پروایی
تو چرا با دل ما باده نمی بنمایی
زخم یه دوست بلند است
چه روزگاری دارد
آن که قلب مسپرد در شب بی فردایی
تو که صاحب هنری عاشق بی پروایی
تو که صاحب هنری عاشق بی پروایی
تو چرا با دل ما، باده نمی بنمایی
زخم یه دوست بلند است
چه روزگاری دارد
آن که قلب مسپرد در شب بی فردایی