دکلمه لبریز (دوشیزه تر از خنده ات)

لبریز لبریز از پیاله سرک میکشد و میچکد از لبها بر همان نقطه ای که نقطه گذاشتی و رفتی
فریاد میشوم در گوشهای باکره ات نگاه میشوم در چشمت چشمی که سپیدی اش نهایتی را به خلا پر میکند
میروی و آبی میشوی در دریا آبی میشوی در آسمان آبی میشوی در آبی
صورتی میشوی در سنگ خاکستری میشوی در شیار نام ها در سنگ در علف
نزدیک تر از رگ گردن سبز میشوی و می آیی سفید میشوی و فرو میریزی در برف
سرخ میشوی و فرو میروی در سیب