نازنین نانوشته ای غزل واژه ی غمگین
این سکو‌تو خوش صدا کن
با ترانه‌های رنگین
ای تو از ستاره سرشار
ای شب آواره‌ی دلتنگ
تیر آخرین ترکش
ای ترانه ی خوش آهنگ
کوچ تو مهتابو خط زد
از تو آیینه ی مرداب
بی تو تعبیری نداره
فصل رویایی این خواب
این شکسته رو صدا کن
که صدات صدای دریاست
خواستن تو یه دریچه
واسه کشف این معماس
توی کندوی نگاهت
عسل کدوم بهشته
ای همیشه پا به پا و
ای همیشه نانوشته
توی کندوی نگاهت
عسل کدوم بهشته
ای همیشه پا به پا و
ای همیشه نانوشته
نازنین ناسروده ای دلیل عاشقانه
با تو ساده میرسم من
از ترانه به ترانه
خنده‌ی تو رمز بودن
رمز رویینه شدن شد
سهم من از تو نگاهت
سهم تو تمام من شد
با تو بی نیازم از گل
از چراغ و آب و مرهم
با تو رو خا‌ک بهشتم
حتی تو هرم جهنم
اگه گیج و گنگ حرفام
پیش چشمای تو لالم
عمری که بیقرار
فتح پاسخ سوالم
توی کندوی نگاهت
عسل کدوم بهشته
ای همیشه پا به پا و
ای همیشه نانوشته
توی کندوی نگاهت
عسل کدوم بهشته
ای همیشه پا به پا و
ای همیشه نانوشته
نظرات