ایستگاه

تنها موند دلم رفتم و جا موند دلم
یه گوشه آروم تو خیالت ته دنیا موند دلم
آره من جا موند دلم …
آدما جا میمونن دور یه میدون تو یه ایستگاه
رو یه نیمکت کنج خیابون
آدما جا میمونن یه شب زیر بارون
یه روزی میرن و جا میمونه دلاشون
خودت نیستی ولی غم تو چهرم تویی
با هر کی که میگم و میخندم تویی
تموم روزمو جلو چشم منی
همین که شب چشامو میبندم تویی
برگرد و به خودم برگردون منو نذار تو خیالت سرگردون منو
نمیبینی مگه بغض لامصب داره میگیره از حنجرم خوندنو
خودت نیستی ولی غم تو چهرم تویی
با هر کی که میگم و میخندم تویی
تموم روزمو جلو چشم منی
همین که شب چشامو میبندم تویی