جوون مرگ

یه دفعه از چه فصلی سبز شدی
که تو احساس من قدم بزنی
یه خیابون شدم که گهگاهی
یکمی واسه من قدم بزنی
یه خیابون شدم که خستگیا
کزکنم توی موج دامن تو
اگه دستم نمیرسه به خودت
مست شم از عبور کردن تو
مثه پس کوچه های پائیزم
ریه هام خِش خِشن پر از برگن
سن و سالی نداره رابطمون
اکثر عاشقا جوون مرگن
اونقدر راه رفتی روی تنم
تا به راه رفتنت دچار شدم
یه خیابونِ خلوتِ عاشق
فکر کردم که لاله زار شدم
سنگ فرشام حریص بارونن
مثه ابر بهار درکم کن
باشه روزی به بار رد شو ازم
باشه روزی یه بار ترکم کن
مثه پس کوچه های پائیزم
ریه هام خِش خِشن پر از برگن
سن و سالی نداره رابطمون
اکثر عاشقا جوون مرگن