هر شو که ارم لابلای خاطرات بی خو اگینوم که هنوزم پابپاتم
ار یادم اریت که چقد تو بیوفایی آتش اتکشی دلم وا بی اعتنایی
فکرش منکه یکروز بگینوم بی تفاوت با دورییت دیوار بکشی بین مه وا خوت
بی مه از تو دور ایکه همون خواستن بی حد مه عاشق تو بودم تو بودی از دلم رد
مه بودم از خو جدا آواره ی تو بیوفا تو بیخبر از حال مه ای
بی دلخو مثل گنوغ وعده ندادم به دروغ که تو هنوزم مال مه ای
بی چشم خیسم اتنکه رحمی

نظرات