نرو از آغوشم

تو همون رویایی من پر از مجنون ام
من دماوندم که پای تو میمونم
عمریه بی حرکت پیش چشمت کیشم
تیشه برمیداری بی ستون تر میشم
با تو دل میبردیم باتو ترکش خوردیم
از کسی پنهون نیست واسه هم میمردیم
تا دلت می لرزه از خودم کم میشم
تو خودت میریزی بی صدا بم میشم
خون دل خوردی تا قد این دریا شم
چشمه ها دیدن تا من خلیجت باشم
تو هنوزم از کوه ها منو میترسونی
من همه دنیاتم چی ازم میدونی
کوله باره قربت لایقه شونت نیست
نرو از آغوشم هیچ کجا خونت نیست
کوله باره غربت لایقه شونت نیست
نرو از آغوشم هیچ کجا خونت نیست
تا دلت می لرزه از خودم کم میشه
تو خودت میریزی بی صدا بم میشم