تصنیف افشاری باده ی عشق

شکست عهد مودت شکست عهد مودت نگار دلبندم
برید مهر وفا برید مهر وفا یار سست پیوندم
شکست عهد مودت شکست عهد مودت نگار دلبندم
برید مهر وفا برید مهر وفا یار سست پیوندم
تطاولی که تو کردی تطاولی که تو کردی به دوستی با من
تطاولی که تو کردی تطاولی که تو کردی به دوستی با من
من آن به دشمن خونخوار خویش نپسندم
اگر چه مهر بریدی و عهد بشکستی
مهر بریدی، مهر بریدی، و عهد بشکستی، عهد بشکستی
مهر بریدی، مهر بریدی، و عهد بشکستی، عهد بشکستی
هنوز برسر پیمان و عهد و سوگندم
بیار ساقی سرمست، جام بادۀ عشق، جام بادۀ عشق، جام بادۀ عشق
بیار ساقی سرمست، جام بادۀ عشق، جام بادۀ عشق، جام بادۀ عشق
بده به رغم مناصح، که می دهد پندم
بیا با صنما، کز سر پریشانی
بیا با صنما، کز سر پریشانی
نماند جز سر زلف تو، جز سر زلف تو، هیچ پا بندم
به خنده گفت که سعدی، از این سخن بگریز، از این سخن بگریز
کجا روم، کجا روم، کجا روم که به زندان عشق در بندم
کجا روم، کجا روم، کجا روم که به زندان عشق در بندم