دلی دیرم چو مرغ پا شکسته چو کشتی بر لب دریا نشسته
همه گویند طاهر، تار بنواز صدا چون می دهد تار شکسته
عزیزا کاسۀ چشمم سرایت میون هر دو چشمم جای پایت
از او ترسم که غافل پا نهی باز نشینه خار مژگونم به پایت به پایت به پایت
ز کشت خاطرم جز غم نروید به باغم جز گل ماتم نروید
به صحرای دل بی حاصل مو گیاه ناامیدی هم نروید، نروید، نروید
گیاه ناامیدی هم نروید

نظرات