سند مرگ | مسعود جلیلیان

سند مرگ

شبِ عروسی تونه، همه ی کس
تو رفتی و مَه، شدم چه بی کس
تو رفتی و مَه کسی ندارم، بنیشه لای مه
که بشنوه ای درد دلامه… درد دلامـــه
سند مرگ منه، تو داری امضا مکُنی
همه ی کسگم، کافر بشی تو
چرا دستاته آسان گرفتی، اَ توو دسگم
حیا نداری! حیا نداری
شبِ عروسی تونه، همه ی کس
تو رفتی و مه، شدم چه بی کس
تو رفتی و مَه کسی ندارم، بنیشه لای مه
که بشنوه ای درد دلامه… درد دلامه
سند مرگ منه، تو داری امضا مُکُنی
همه ی کسگم، کافر بشی تو
چرا دستاته آسان گرفتی، اَ توو دسگم
حیا نداری! حیا نداری
یه ذره عشق و وفا نداری
برو عزیزم! خدانگهدار
دیه توو قلبِ مه، جا نداری
دیه توو قلبِ مه، جا نداری
کسیه ندارم، بیا سراغم… ببینه اشکای منه
آی ننه! چنی دلم گرفته
او که دلی نـداره… نداره… نداره
توو سینه، دل نداره..
سند مرگ منه، تو داری امضا مکُنی
همه ی کسگم، کافر بشی تو
چرا دستاته آسان گرفتی، اَ توو دسگم
حیا نداری! حیا نداری
یه ذره عشق و وفا نداری
برو عزیزم! خدانگهدار
دیه توو قلبِ مه، جا نداری
دیه توو قلبِ مه، جا نداری

نظرات

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *