اعتراف

من عاشق کسی شدم که راهش از دلم جداست انقدر خودشو دوست داره فکر میکنه خود خداست
من عاشق کسی شدم که دلش از همه پره بی خودی دلخوشم بهش بی خودی از من دلخوره
زل میزنه توی چشام اما منو نمیبینه وقتی با هم میریم یه جا کنار من نمیشینه
هر کاری واسش میکنم اما به چشمش نمیاد تو این همه سال نشده یه بار ازم چیزی بخواد
خیلیا میگن منو اون وصله ی ناجور همیم خیلیام فکر میکنند که دوستای دور همیم
انقدر غریبی میکنه که حس من یخ میزنه فقط یه خوبی داره که مطمئنم مال منه
خوب میدونم با هیچکسی اندازه ی مَن راه نمیاد به چشمش هیچکی غیر من این همه زیبا نمیاد
هر کاری واسش میکنم اما به چشمش نمیاد تو این همه سال نشده یه بار ازم چیزی بخواد
خیلیا میگن منو اون وصله ی ناجور همیم خیلیام فکر میکنند که دوستای دور همیم