ابرها عبور می کنند ۱

از دیده خون دل همه بر روی ما رود
بر روی ما ز دیده چه گویم چه‌ها رود
ما در درون سینه هوایی نهفته‌ایم
بر باد اگر رود دل ما زان هوا رود
تو میدونی که ما نسل ابری
تو میدونی که ما در دست بادیم
تو میدونی که ما شکلی نداریم
تو میدونی که ما شهری نداریم
که یاد گرفتیم چون شهری نداریم
شکلی نخواهیم شکلی نگیریم
تو میدونی که ما هر لحظه یه شکل
تو میدونی که ما هر لمحه یک رنگ
تو میدونی که در این قصه ما
تو میدونی که در دیباچه دنگ
هر ثانیه بعد یعنی یک شکل دیگر
یعنی یک شهر دیگر یعنی یک یار دیگر
تو میدونی که ما نسل ابری
تو میدونی که ما بر دست بادیم
تو میدونی که ما شکلی نداریم
تو میدونی که ما شهری نداریم
که یاد گرفتیم چون شهری نداریم
شکلی نخواهیم شکلی نگیریم
قصه همین شد ما شهری نداریم
پس عشقی نخواهیم
یاری نگیریم
هر ثانیه بعد یعنی یک شکل دیگر
یعنی یک شهر دیگر یعنی یک یار دیگر
تو میدونی که ما نسل ابری
تو میدونی که ما بر دست بادیم
تو میدونی که ما شکلی نداریم
تو میدونی که ما شهری نداریم
که یاد گرفتیم چون شهری نداریم
شکلی نخواهیم شکلی نگیریم
قصه همین شد ما شهری نداریم
پس عشقی نخواهیم
یاری نگیریم