منظومه ی احساس

چه رازی داره لبخندت؟ همین معجزه ی تازه
که زیباییِ هر چیزی؛ منو یادِ تو می ندازه
فقط یک بار؛ تو رو دیدم
شروعِ یه نیاز میشه
یه آن کنارِ تو بودن؛ یه عمر خاطره ساز میشه!
چی توو چشمات داری؛ که منو این جوری می گیره؟!
همین که تورو می بینم؛ زمان از دستِ من میره…
مثِ خورشید، دلچسبی
شبیه ماه؛ پرِ رازی
از این خونه داری؛ منظومه ی احساس می سازی
دیگه کار از فراموشی گذشته… اتفاق افتاد
فراموش کردنت؛ از عمرِ من، بیشتر زمان می خواد
تو، دنیایِ منی
اینو کنارت تجربه کردم
که دنیا گَردیه؛ این که دارم دورِ تو می گردم
چی توو چشمات داری؛ که منو این جوری می گیره؟
همین که تورو می بینم؛ زمان از دستِ من میره
مثِ خورشید، دلچسبی
شبیه ماه؛ پرِ رازی
از این خونه داری؛ منظومه ی احساس می سازی
چه رازی داره لبخندت؟ همین معجزه ی تازه
که زیباییِ هر چیزی؛ منو یادِ تو می ندازه
منو یادِ تو می ندازه