تصنیف کهربا

من نه خود میروم او مرا می کشد
کاه سر گشته را کهربا می کشد
چون گریبان ز چنگش رها می کنم
دامنم را به قهر از قفا می کشد
دست و پا میزنم میرباید سرم
سر رها می کنم دست و پا می کشد
دست و پا میزنم میرباید سرم
سر رها می کنم دست و پا می کشد
لذت نان شدن زیر دندان او
گندمم را سوی آسیا میکشد
لذت نان شدن زیر دندان او
گندمم را سوی آسیا میکشد
سایه ی او شدم چون گریزم از او
سایه ی او شدم چون گریزم از او
در پی اش میروم تا کجا میکشد
من نه خود میروم او مرا می کشد