نم ابر

جهان از نم ابر پر ژاله شد همه کوه و هامون پر از لاله شد
همه بوستان زیر برگ گل است همه کوه پر لاله و سنبل است
فرو رشته از گوش او گوشوار به ناخن بر از لاله کرده نگار
دو رخساره چون لاله ان در سمن سر جعد زلفش شکن در شکن
خم اندر خمو مارور مارور بر آن قبقبش نارور نارور
نه چون تو خزان و نه چون تو بهار نه چون تو به ایوان چین بر نگار