به شکوفه ها

شادی همچو آب ِ لطیف ِ صاف
به هر جا می رسد
در حال شکوفه ی ِ عجبی می روید
خوب گویم و خوش گویم
از اَندَرون روشن و مُنَوَرَم
آبی بودم برخود می جوشیدم و
می پیچیدم و بوی می گرفتم
تا وجود ِ مولانا بر من زَد
روان شد اکنون می رود
خوش و تازه و خُرَم