سرود جاودانه

بیا که گل جوانه کرده دلم پر از ترانه کرده
بخوان که محنت زمانه دل مرا نشانه کرده
بخوان که خاطرم هوای سرود عاشقانه کرده
بزن چو باد نوبهاری صلیب آشیانه ی ما
چه سرکشد به چرخ گردون سرود جاودانه ی ما
بیا که در دلم بسی قصه ی ناشنوده دارد
بیا چون غنچه ی به کف سبوی ناگشوده دارم
بخوان ترانه ای نو حدیث تازه سر کن
دهان بلبلان را به نغمه پر شکر کن
بیا بخوان ترانه به گوش جانم
بیا ببر به عالم فرشتگانم