جدایی

چو نی ناله دارم ز درد جدایی فغان از جدایی
قفس ول بود بلبلی را که نالد؛
شب و روز در آشیان از جدایی
چرا من ننالم ز هجران که نالد
زمین از فراق آسمان از جدایی
به هر شاخ این باغ مرغی سراید
به لحنی دگر داستان از جدایی
چو شمعم به جان آتشی افتد به بزمی
که آید سخن در میان از جدایی