دوره گرد

اهلِ دردم می شناسم درد را
دیده ام شب گریه های درد را
دوره گرد کوچه های بی کسی است
من چه سازم این دلِ شبگرد را
من چه سازم این دلِ شبگرد را
سبزِ سبزِم از چه رو باور کنی
رنگِ غمگین بهار زرد را
صبحِ فردا پرتو خورشیدش
می تکاند از دلِ من گرد را
جانِ گرمم عاقبت باور نکرد
قصه ی خورشید های سرد را
اهلِ دردم می شناسم درد را
اهلِ دردم می شناسم درد را
دیده ام شب گریه های مرد را
دیده ام شب گریه های مرد را
اهلِ دردم می شناسم درد را