آه سحری

ز داغت چو گل پر شرر دل من
چو پروانه ای شعله ور دل من
چو باد صبا در به در دل من
تا از غم تو آه سحری پر زد ز دلم
با هر نفسم صبح دگری سر زد ز دلم
چو پیراهن گل دلی پاره دارم
دلم را به باغت گل افشان کن
چو لب بسته بلبل نوایی ندارم
لبم را به داغت غزل خوان کن
ز داغت چو گل پر شرر دل من
چو پروانه ای شعله ور دل من
چو باد صبا در به در دل من
تا از غم تو آه سحری پر زد ز دلم
با هر نفسم صبح دگری سر زد ز دلم
رهایی ندارم از این بی قراری
مگر خون ببارم چو ابر بهاری
الهی تو ما را پناهی
تا از غم تو آه سحری پر زد ز دلم
با هر نفسم صبح دگری سر زد ز دلم