میمیرم 2 | احمد سلو

میمیرم ۲

چقدر حالم پریشونه داری میری از این خونه
تو حالت خوبه اما من ازم چیزی نمیمونه
تو با من زندگی کردی منم با همه بد بودم
صدات آرامشم بوده ولی خواننده من بودم
ولی خواننده من بودم ولی خواننده من بودم
من بدون نگات بدون چشات میمیرم برگرد برگرد
من بدون نگات بدون چشات میمیرم برگرد تو رو خدا برگرد
جز من دلشو کی میده دست تو چقدر کامنت گذاشتم زیر عکس تو
چرا همیشه بغضم میگیره و آخر قصه میشه وصل به تو
توی گوشت آروم گفتم به هر آش و لاشی نده دستتو
همیشه پشتت بودم هر جا که بوده بحث تو
تو کتم حرفات نمیره اون گوشیتو بردار ببینم
من از اون مدلا نیستم که بگم برگرد و صد بار بگی نه
نگو اشتباه باز از من بود دیگه نگو چرا فازم غم بود
چرا دستتو به اون دادی تو مگه روزای خوبت با من کم بود
بهم نگو که درست میشه لعنتی تو که جای من نبودی
من موندم چشمای کبودی که فهمیدن بودن تو مال من نبودی
یادت میاد قول داده بودی که جز من با کسی تو بارون نمیری
لعنتی تو این شبا تو چجوری میتونی آروم بگیری
من بدون چشمای تو یعنی مردن تدریجی
یعنی نفسم بالا نمیاد وقتی که از اینجا رد میشی
یعنی بدجوری شکستم از رفتنت بوی عطرم رفت از تنت
یعنی هنوزم امید دارم به خندیدنات و برگشتنت
من بدون نگات بدون چشات میمیرم برگرد برگرد
من بدون نگات بدون چشات میمیرم برگرد تو رو خدا برگرد

نظرات

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *